-----------------
bu gıdı özlenmez mi :)))))
ama sanırım bu durum yakında değişecek. sevgili kocacığım bana yeni bilgisayar alacağını müjdeledi. umarım bu sözünü unutmaz :))
hastalıklar olunca maalesef şu sıralar hiç birşey yapamadık. bayram boyunca o güzelim havalarda biz evde burun çekmekle meşgulduk. oysa tatil rotasında sapanca ve çevresi vardı. değil yakın yerler, ziyaretler bile yapılamadı. aslında bu bayramı da zaten hiç sevmem. insanların bu kadar kurban kesip de kesileni de kendi dolaplarına tıkmalarını hiç anlamam. kesebilecek kadar iyi durumdaysan zaten bu ete muhtaç değilsin demektir. ya para olarak bağışla ya da etin büyük bir bölümünü ihtiyacı olanlara ver. işin dini kısmını bilmiyorum. açıkcası bilmek de istemiyorum. sonuç olarak amaç, ihtiyacı olanlara bunu vermek olmalı diye düşünüyorum. ama her konuda olduğu gibi bu konuda da din herkesin kendi çıkarına göre yorum koyduğu bir noktaya geldi . neyse bu bayramda da biz azıcık kurban olduk sanırım :))
----------------------------------------------------
can için ise bayramın amacı işte yukardakı kumbara oldu. onun deyimiyle " şıngırdak" :) aslında biraz para kavramını öğrenmesi ve biriktirmenın önemini kavraması için ona kumbara almayı düşünürken, anneanne benden önce davranmış ve bu "küçük" kumbarayı ona bayram öncesi almış. anneanne saolsun, ona bunun bayram ziyaretlerinde mutlaka olması gerektiğini anlatınca, bizimkisi her evden çıkışında yanına almaya çalıştı:) neyse ki hastalıktan da bir yere gidemedik de rezil olmadık:)) şimdi ise her fırsatta bu kumbarayı, pardon " şıngırdak" ı eline alıp sallaya sallaya geliyor ve para istiyor. hatta verilen paraları boyutlarına göre sıralayıp küçükleri beğenmediğini belirtiyor :)) ve daha büyük para istiyor. amacım bu değildi, ama en azından para boyutlarına göre değerlerini öğrenmeye başladı :)
---------------------------------------------
çocuk bu kadar çok evde kalmak zorunda kalınca kendini sanata verdi. bir soda şişesinden neler yaratılabilinirmiş meğer :))
hiç gezmiyoruz diye nankörlük yapan can bey bu sefer de sirke gitti. aslında 2 sene önce de küçükçiftlikdeki sirke gitmiştik. ancak pek ilgi göstermemiş, hatta çok sıkılmış ve yarıda çıkmak durumunda kalmıştık. sirki seyretmek yerine lunaparkdaki aletlere binmişti:)
ancak bu defa artık 4 yaş olgunluğunda !! olduğunu varsayarak yeniden deneme yapalım dedik. özellikle de milka şenliğinin olduğu güne denk getirdik ama maalesef şenlikten pek birşey görmedik. ya da denk gelmedik., birkaç şişme oyuncak ve inek kostumünde dolaşan birkaç kişi haricinde bir hareket yoktu. hatta bir sürü para tuzağı tuhaf oyuncaklar vardı ki, başımın belası oldular.
40-45 dakikalık beklemeden sonra çadıra girdik. yerimiz çok güzeldi, hatta arkamızdaki sıralar boş olunca, sıkışmadan rahat rahat oturduk. oturdum demem lazım. çünkü can bey bir dakika bile oturmadı. sürekli zaten çok eğreti duran merdivenlerden inip mısır ve oyuncak satan adamın peşinden gitmeye çalıştı. mısır aldık, bu defa da şu ışık saçan tuhaf oyuncaklardan tutturdu. o zaman da benim damarım tuttu ve hayır dedim. o ağladı, bağırdı, ben kızdım, sinirlendim. neymiş bir sirk seyretmeye gitmişiz. aralarda az da olsa palyaçoları seyretti. oturduğu zamanlarda ise milkadan aldığı inek böğürtüsü gibi ses çıkaran aleti üfürüp durdu ve sürekli gürültü yaptı. en sonunda bende sabırtaşı kırıldı ve beyimizi ağıt figan arasında sürükleyerek çıkardım.
düşünüyorum, birçok anne baba gibi istediğini yapmasına izin mi versem daha mı iyi olacak ? çok mu sert davranıyorum ? kötü bir anne miyim ? yoksa ona çok mu fazla şey verdik ? bundan dolayı mı hiçbirşeye ilgi göstermiyor, değer vermiyor? onu çook mu şımartıyoruz ? fazla mı sevgi veriyoruz?
bu hafta beşiktaş cumartesi pazarını da ucuz iğrenç bir çin malı araba için ayağa kaldırıp ağlamaktan ve bağırmaktan helak olunca ( e ben de tabii ) bu sorular sürekli beynime üşüşüyor..cevabını bir türlü bulamadığım sorular :(
2. kutlamayı cumartesi günü sadece çekirdek aile arasında yaptık. babası cumartesi akşamı 15 günlük bir seyahate gideceği için çok fazla detaya giremedik. ama elbette bu çekirdek aileye sadece anne ve baba değil, anneanne, teyze, dayı ve yenge de dahildi.:) maalesef çook koşuşturmalı bir günün ardından tümümüz ev kiyafetleri ile rezil bir halde olduğumuz için sadece ev yapımı pastasının resmini koyayım bari dedim :)
havayı güzel görünce kendimizi öğlen beşiktaş sahiline attık. 29 ekim şenliklerinden dolayı büyük hoparlörlerden müzik yayını yapıyorlardı. e benim kıpır kıpır oğlum hiç durur mu ?
böylece günün önemine uygun güzel bir kutlama yaptı. buyrun :)
hmmm künefe :)
teyzemizin özel isteği üzerine :)
tiryaki oğlum benim :)çeşmedeki tekne gezintisinde denk geldiğimiz zennenin videosunu bir türlü yükleyememiştim. çay bahçesindeki konser esnasında dayanamayıp sahneye fırlayan "seyirci " en az onun kadar iyiydi. buyrun :)
ordan çıkışta ise aylardır, belki de senelerdir gitmediğimiz rumelikavağına gittik. telli babanın üstündeki lokantalardan birinde birşeyler yedik. manzara her zamanki gibi nefes kesiciydi.
istinye park
zaman zaman anneanneye birkaç günlüğüne kampa da gittik. :) anne olmak yerine, orda yeniden çocuk olmak ne iyi geliyordu:) o günlerden birinde istinyeparkı ziyaret ettik. ben anti avm'ci olarak çok mutlu olmasam da annemin baskısıyla gittik. ordaki rainforest cafe 'de ilgisini çekecek mutlaka güzel şeyler olduğunu söyledi. gerçekten de öyle oldu. balıkları uzun uzun izledi. başta korksa da timsaha bayıldı. ordaki çocuklara hatta timsahlar konusunda ders bile verdi:)
