en büyük korkumdu "neden" ile başlayan şu ünlü cümleler :)
korktuğum başıma geldi:)
artık sabah gözlerini açar açmaz başlıyor akşam uyuyana kadar. her cümlesinin başı "neden?" ..
örnek :
sabah evden çıkmak için hazırlanıyoruz. her zamanki gibi oyalanıyor..
"anneciğim hızlan biraz . aşağıda taksi bekliyor."
"neden taksi bekliyor anne?"
"bugün arabayı baba aldı."
"neden arabayi baba aldı ?"
"işi varmış."
"neden işi varmış?"
"bilmiyorum söylemedi."
"neden söylemedi?"
"bilmiyorum annem. haddiiiii"
"neden bilmiyorsun anne ?"
" aaaaaaaaaaaaaaaaaaa" diyerek ( tabii ki içinden) dişini sıkan bir anne ve aslında ne yaptığını cin gibi bilen ve kıs kıs gülen bir oğul en sonunda merdivenlerden aşağıya iner.
okuduğumuz tüm eğitim ve çocuk kitaplarında bu dönemde sabırla cevap vermemiz gerektiği yazar. ben de dua ediyorum.. allahım bana sabır ver diye :)
not : çantamız ve onu tutuşumuz nasıl ama :) bu çantamızı anneannemiz özel olarak beyimiz için dikti. her sabah üşenmeyip bunun içine oyuncak doldurup yuvaya götürüyoruz ve akşam da geri getiriyoruz.
