işte herşey böyle sütliman başladı. başlarında vapura binmem diye tutturdu.
ben de rüşvet olarak ona epeydir istediği düdüklü dondurmadan aldım. bu
yaptığım en büyük hataydı ! çünkü gezi süresince, yani yaklaşık 1,5 saat
boyunca onu öttürdü. ne yaptıysak, ne dediysek, ne aldıysak engelleyemedik.
müthiş bir şımarıklık üstündeydi. kenara kesinlikle oturmadığı gibi genelde
bizleri de oturtmadı. bizi ve katta herkesi aciz taciz etti. boğazın mis gibi
havasından zevk alamadan geri döndük.
arada bu boğuşmalardan fırsat bulduğumda çok güzel mekanlar gördüm.
zaten şu istanbulu yaşanabilir kılan tek tük şeylerden biri de bu boğaz.
mesela şu evlerden birinde oturmayı çoook isterdim.......
ya da şu gemiye binip bir dünya turuna çıkmayı hep hayal ederim.
ama şu arkadaki iğrenç plazanın da olduğu çoook çirkin görüntüler de vardı:(
ha bir de boğazda o gün yelken yarışması var. rengarank kelebekler gibiydiler:)
anlayacağınız o gün cüceyi boğazı gezdirmeye götürmüşüm.
ama ben gezdim. gördüm. eğlendim:)
