21 Ocak 2009

korkarim bakk...

her aksamki uyku rituelimizde( kavgamizda mi desem:) ) sirasiyla sunlar yapilir:


once evin dort bir yanina dagilan bilimum oyuncak/kalem/defter/mutfak esyalari (yanlis okumadiniz, her turlu kepce, tahta kasik vs) icin toplama kavgasi yapilir.

anne : oglum toplasana su ivir zivirini..

can : ben toplamayacagim.

anne : ama SEN dagittin.

can : e tamam iste. ben dagittim. sen toplayacaksin !!

epey bir dil dokme( ya da tehdit mi desem :) ) sonrasinda % 10 kadarini toplar, gersini ben toplarim.


sonrasinda banyo faslimiz vardir. eger banyo yapmayacaksa mutlaka el yuz yikanir, dis fircalanir, ic camasiri degistirilip pyjamasi giydirilir.

anne : oglum su dislerini cok sert fircalamasana..

can : olmaz anne. beyaz olmali dislerim.

anne :onu anladim da neden dis fircasi ile bir de yuzunu fircaliyorsun?

can ( pis pis siritarak) : e anne yuzum de dislerim gibi bembeyaz tertemiz olsun diye !



bu arada eller yikanir ve sweatinin kollari islanir, uyuz olur.

can : off anne kollarimi islattin yine. cikar sunu.

anne : oglum dursana. cikaracagim zaten.

can soyunmaya calisir : hayir simdi cikaracagim !



banyo islemi biter yatak odasina gecilir. pyjama giydirilme fasli baslar. tabii bunun icin onu once yatagin uzerinden yakalanmali ki zip zip ziplarken bu elbette kolay olmuyor.

can : anne ben bu jijamayi giymeyecegim.

anne : nedenmis o ?

can: bu bana kucuk geliyor.

anne : kucuk degilll

surekli cikarmaya calisir anne sabirla yeniden giydirir.


nihayetinde yataga girilir. 3 kitap secmistir. anne sadece 1 tane okumak ister.

can: olmass anne. 3 kitap olmali.

anne : ama cok uzun surer. devamini yarin okuruz.

can : hayir anne simdi okumak istiyorum.

anne pes eder. ama kisa kesmek icin ara sayfalari atlar. ama can atlamaz ve tek tek cevrilen sayfalari kontrol eder, hatta uyari verir.

can : anne bu hikaye boyle degil. dogru oku tamam mi !


kitap fasli biter ama annenin de sabri biter.

anne : can yeter artik. kapa gozlerini .

can : ama anne dua etmedik daha.

anne : tamam et o zaman.

baslar tiyatrovari bir sekilde burun cekmeye ve aglamakli sesle

can : ama ben bilmiyorum hepsini. hani bana akil falan ver diyordun ya sen !!:)))
anne : e biliyorsun iste .. soylesene..

can : of anne. bak dua etmesek korkarim bak. kotu ruyalar gorurum !!

en sonunda akla gelebilecek her türlü dua ile uzatıldıktan sonra uyku moduna girilir.

bu hikayenin sonunda ne mi olur .


anne cocuktan once uyuyakalir :))))