10 Ekim 2009

beni ben yapanlar...

canım serrose ' um beni mimlemişti. ben ancak fırsat bulabildim :(

konusu : beni ben yapanlar

- maymun iştahlı ben. herşeye özenir, alır, başlar ama devamını
getirmem. bu her türlü alan için geçerli, elişi, kurs, spor ...

- kozmetik düşmanı ben. nerdeyse 5 senedir yüzüme krem dahi
sürmüyorum. allaha şükür gerek de kalmıyor. makyaj ile de aram
hiç yoktur.

- takıntılı ben.. daha önce de bahsettiğim gibi bazı konulara kötü
takılırım.. bunları da çook büyütürüm. buna bağlı olarak da bazen
gereksiz yere patlarım.

- kitap hastası ben.. her ne kadar şu sıralar eskisi kadar okuyamasam
da kitap hastasıyım. kitap kokusu benim için vazgeçilmezdir.

- sivri dilli ben.. dayanamam, söylerim. içimde kalmaz. bundan
dolayı çok kaybetmişimdir.

- agresif ben.. bu tarafım son dönemlerde çok arttı. şartlar çok
ağır. ama bazen bu şekilde olmadan işler yürümüyor. mesela,
sabah 9da marketteyim. oğluş eve dönmeden büyük alışveriş
yapmalıyım. araba dolu. arkamda en az 5 kişi ellerinde ekmek
ya da poğaça gibi tek tük şeylerle duruyorlar. biri sessizce
sesleniyor" başka kasa yok mu" . " hayır yok" diye cevap
alıyor. kadın fıs sönüyor ama öf pöf diye bana söyleniyor.
ben dayanamıyorum. kasiyere sesimi yükseltiyorum.
"nasıl başka kasa olmaz ?? burdaki insanları beni beklemek
zorunda değil ki, üstelik burda 4 boş kasa var."
birden 2. kasa açılıyor ve arkamdaki kadın koşa koşa gidiyor.
giderken " evet söylemek gerek hep bunlara" diyor.
e be kadın sana yeni kasa açılması için benim mi bağırmam
gerek ...

- düzen takıntılı ben.. yani şu hastalık şeklinde değil. ama
bulaşık makinemin belirli bir sıralama düzeni vardır,
çamaşır asma düzenim önemlidir. ya da temizlik günüm
pazartesidir mesela, bunlar şaşarsa çok huzursuz olurum.
çalıştığım dönemde bu çok daha vahimdi. dağınık bir
masada asla çalışamazdım.

- depresif ben ... her zaman bardağın boş tarafını
görenlerdenim. ne yaparsam yapayım bunu aşamadım.

- korkusuz ben.. 18 yaşımdan bu yana yalnız yaşayan
biri olarak kendi ayaklarımın üstünde dururum. evde
yalnız kalmak, karanlıkta uyumak benim için hiç
problem değildir. hatta okuduğum dönemde geceyarısı
istiklalde boydan boya tek başıma yürümek de gayet
normaldi.ama şimdi yap deseler.. olmaz derim :)