2 Nisan 2008

ani kararlar..



ani kararlarımı genelde çok boğulduğum, bunaldığım, kendimi köşeye sıkıştırılmış hissettiğim zaman vermişimdir ve genelde de bu kararların sonucunda da pişman olmuşumdur. ama şu anki verdiğim ani karar sonrası kesinlikle pişman olmayacağım.

geçen hafta istifa ettim. artık dayanılacak gibi değildi. bu denli kendini beğenmiş, ama bir o kadar da kompleksli 3 insan biraraya gelmiş ve ortak olmuş. böyle bir şirkete aslında hiç girmemeliydim.yani bir firmada elemandan cok şirket sahibi varsa zaten ters gideceği baştan bellidir, değil mi ? ancak bana teklif eden ortak kişisini çok uzun zamandır tanıdığım ve birlikte çalışmışızlığımızda problem yaşamadığım için kabul etmiştim. yeni bir oluşuma düzen ve sistem getirmeye çalıştıkça ( ki beni işe alan ortağın amacı da buydu aslında) tepkiler arttı. sanki en temel isteklerim onlara angarya gibi gelmeye başladı. çünkü bu vatandaşlar atölye zihniyetinden öte gidemeyecek insanlarmış..

ben almanyada yetiştim. mezun oldugumdan itibaren 10 sene bir alman firmasında çalıştım. türkden çok almancıyımdır aslında . yani iş anlamında bu demektir ki , düzenli, sistematik, organize çalışmak zorunluluktur. hersey yazılı olmalıdır. bu sistem maalesef türk insanına ağır gelir. çünkü alışmışlardır herşeyi telefonla ya da sözle yapmaya, sonrasında bir problem çıktığında da inkar etmeye ! nasıl olsa suçlanacak ve suçlandığında da sessizce kabullenecek altında elemanları vardır. "parasızlığın gözü kör olsun" diyerek boynunu büken insanlar maalesef çoğalmaya başladı.

özellikle benim çalıştığım piyasada bu durumun çok uç noktalara geldiğini görüyorum. insanlar işsiz kalıp işe muhtaç oldukça firma sahipleri de sürekli daha fazlasını istiyor..



yaşlandığımdan mıdır, sabrım kalmadığından mıdır bilmiyorum ama ben bu saçmalıklara artık tahammül edemiyorum. artık para için bu denli stres yaşamak istemiyorum.



hatta istanbulu da artık terk etmek istiyorum. ama bunun için hangi uçtan tutup neler yapabileceğimi henüz bilmiyorum. nasıl araştırabilirim ne yapabilirim bilmiyorum..bir yerlerden başlamalıyım :) bu şehre ve içindekilerin çoğuna tahammül edemiyorum artık.



ama bu arada spora başlayacağım. geçirdiğim ameliyattan sonra 20 kg verdim. bu rakam aslında az. sporla bunu hızlandırmalıyım. yaza bikini giymek istiyorum:) ( ha tabii o zamana kadar bizi çarşafa sokmazlarsa:)