haftada bir ya denize ya da havuza gidiyoruz. hemen hemen her gün en az
2-3 saatimizi parkta geçiriyoruz. haftanın 1-2 günü ya anneanne bizde oluyor,
ya da biz anneannede. yine haftada bir kere - çok sevmesem de- avm keyfi
yapıyoruz.
ancak bu yoğun tempo beyimize yetmediğinden düz duvara tırmanma
modlarına girdi. daha da kötüsü tv seyretmeye fena dadandı. el işi
"feeliyetleri" bile ilgisini çekmiyor:(
bundan dolayı onu okulunun yüzme kursuna yazdırdık. şimdi haftada 3 gün
yüzmeye gidiyor. amaaa su kuşu olan minik adam havuzdan hiç hoşlanmadı!
hatta ilk gün ağlamış bile.
sebep mi ? işte bu :)
- ama anne ben istemiyorum oraya gitmek. çünkü orası havuz değil.
o spor suyu. ben korkuyorum. anne yok, baba yok, simit yok,
kolluk yok. hem de derin. ne yapayım ben orda anne. ne yapayım ?
bu arada etkili olması için ağlama efektleri de eksik değil :)
durumu kontrol etmek için geçen gün gizlice havuza gittim.
ve anladım ki benim oğlan gerçekten de tiyatrocu :))
gitmem diye ağlayan çocuk mutlu mesut suyun içinde süzülüyordu:)