5 Ekim 2007

sobelerim..

her zamanki gibi sobelerim geç kalıyor. aslında bloglarımı okuyor, ama ben yazmaya fırsat bulamıyorum.

tatil arkadaşım :) nihan ( bkz ) beni iki konuda sobelemiş : mutlulugun resmi ve 187. sayfa.

önce mutluluğun resmi :









elbetteki oğlum. kesintisiz, sorgusuz, yegane resim. ( özellikle de bu resim:) bunu kendi başına cep telefonundan çekmişti ve henuz 16 aylıktı)

onun dışında daha önce de bahsettiğim gibi çok da pozitif bir insan değilim. çiçeği böceği seviyorum lay lay lom diye dolaşmıyorum, dolaşamıyorum. ama yine de sevdiğim bazı şeyleri yazayım :

kitap okumak
deniz
dondurma
gezmek ve yeni yerler keşfetmek
bloglar dünyası
ve çalışmak

çalışmayı çok seviyorum. tembel asla olamadım. hep aktif ve yoğun bir iş ortamı isterim. çünkü bilirim ki, işimde iyi olduğumdan dolayı rahatlıkla herseyi çekip çevirebilirim. ne ukalayım ama di mi :)



şimdi de şu ünlü 187. sayfa.. bu sayı nerden çıktı çok merak ettim. bileniniz var mı ?

aslında en son okudugum kitap bu :

ancak şu an kızkardeşimde oldugundan dolayı yazamadım. ben de ondan önce okudugum kitabın 187. sayfasından yazayım dedim. işte bundan :

"burada eşeklik eden taraf ben değilim, lincoln. annen normal bir kadın değil. aramızda kalsın ama bazen kendimi onun kocası değil, babası gibi hissediyorum. ona ben bakıyorum. ona iyi bakmak, onu mutlu etmek için elimden geleni yapıyorum, ama annenin öyle kabarık bir iştahi var ki. beni yiyip bitiriyor."

bu kitap gerçek bir hayat hikayesine dayanıyor. yazan da zaten ev erkeğinin ta kendisi. kadın çalışıyor, adam evde çocuk bakıyor. yani şu sevimsiz ev hayatını bir de erkeğin gözünden anlatıyor. çok eğlenerek okudum. aslında bu kitabı çok sevgili eşlerimize okutmalıyız da benimkisi tabii ki yanaşmadı, sonrasında kafasına kakarım bazı şeyleri diye :) tavsiye ederim.