bugun oglum oyun grubuna basladi. ve evde de yaptigini aynen orda yapti. kendi kurallari ile oynadi :) masada oturmadi. cizim yapmadi. soylenenleri dinlemedi. yuva icinde kesfe cikti ve diger odalari dolasip dolaplari karistirdi. karnimda bile inanilmaz hareketli bir bebekti. ozellikle musteri toplantilarima bayilir ve yorumunu katardi :) 5 ayliktan itibaren ise tam anlamiyla bir cin ali kesildi. 7. ayindan itibaren emeklemeye, 9. ayda siralamaya ve 12. ayinda yurumeye basladi. onu durdurmanin imkani yok. bunun ne oldugunu arastirirken iste bu kavram cikti karsima : dikkat bozuklugu. hatta daha da ileriye gidersek : hiperaktivite. gunumuzun moda kavrami. herkes yaramaz cocuklar icin bu kelimeyi kullaniyor. oysa bu gercekten bir problem. ve bugün bunu ilk defa bir psikologun agzindan duydum oglum icin.
oglis daha 23 aylik ama tum belirtileri var :( ben ise cok sabirli bir anne degilim maalesef. zaman zaman ciddi ciddi aglama krizler geciriyorum. hatta onu sarsiyorum. ve sonra da kendimden olesiye nefret ettigim icin tekrar krize giriyorum. cok uzgunum. onun icin ne yapabilirim bilmiyorum ..sonuc mu : mutsuzlugun paradoksu ..
7 yorum:
deniz anasıcım sakın kendini suçlama..hepimiz aynı durumdayız..Deniz'de çok zor bir bebek ..o da 23 aylık..Bazen sırf ona zarar vermemek için odadan çıkıp 10a kadar saydığım oluyor..kendi haline bıraktım aksi halde çok huysuz oluyor..tüm bunlar geçecek inan..ben böyle avutuyorum kendimi:)
kendine iyi bak..sevgilerr:)
evet. senin isin benden bir kat daha zor :) sana allah kolaylik versin diyorum..
sakin kendini suclama. hepimiz insaniz ve sigortalar atiyor bi yerde. ha bazisinin cok gec atiyor, ama atiyor be kuzum tepemiz atiyor insaniz nihayetinde.
oyle garip bir durum ki resmen iki kisilikli oldum. bir yanim sakin kal o kucucuk diyor, diger yanim ise cildiriyor. resmen bu iki yön kavga ediyor :)
Seni okuyunca okadar iyi anladımki. İnan aynı duyguları bende yaşıyorum. Oğlumu çok seviyorum ama bazen sadece durmak istiyorum hiç birşey yapmadan. Kendim için birşeyler yapmak istiyorum boşboş gezmek istiyorum ama şuan için olamıyor. Sonra durup düşünüyorum sakinleşiyorum çünkü zaten çok çabuk büyüyorlar. Birgün gelecek bize ihtiyacları kalmayacak bu sefer ben oğlumu arar olacağım durup o anın keyfini çıkarmaya çalışıyorum. Uzanıyorum oğlumla yanyana başlıyorum araba yarıştırmaya:)
Kendini mahvetme. Özellikle de biz çalışan annelerin üzerinde öylesine çok yük var ki, bazen sabrımız taşıveriyor. Biz de onlarla büyüyeceğiz :9
aslicin.. evet aslinda ben bazen cok fazla ustune dusuyorum sanirim. zaten oyun grubunda az da olsa uyum gostermeye basladi.
Yorum Gönder