12 Eylül 2006

kuzum

oglum 23 aylik oldu. dogumundan 1 ay once calismayi birakmistim. hala da calismiyorum. oysa hedeflerimin arasinda oglum 16 aylik olduktan sonra mutlaka ise baslamakti. ancak bir türlü olmadi. bircok yer ile görüstüm. ben gercekten onlarin aradigi elemandim. ukalalik degil bu gerçek ! ama sonuclanmadi. sanki birsey benim yeniden calismami engelliyordu. yasim da ilerliyor. oysa ben calismayi cok severim. oldukca yogun calisma hayatina alismis bir insanin evhanimi olmasi cok korkunc birsey. bu mutsuzlugumun acisini zaman zaman oglum da cekiyor. ona maalesef bagiriyorum. oysa o cok özel bir cocuk. akilli, güzel ve gariptir ki cok duygusal bir cocuk. ona boyle davrandiktan sonra kendime cok kiziyorum, hatta kendimden nefret ediyorum.
kendimi cok yetersiz buluyorum. etrafima ise calismamayi secen insan rolü oynamaktan yoruldum.

7 yorum:

Nihan dedi ki...

Merhaba,
Blogunuzu okuyunca sizinle ortak noktalarımızın olduğunu farkettim. Benim kızım 21 aylık, ben gerçekten çalışmamayı seçtim ama yine de bazen kendimi çok mutsuz hissediyorum, bu mutsuzluğumu kızıma ve eşime yansıtıyorum ve çalışan arkadaşlarıma gıpta ediyorum. Kızımı bırakasım gelmiyor ama aldığım onca eğitimi de çöpe atmak istemiyorum. Nereye kadar gideceğiz bakalım ama bu durumu sadece kadınların yaşaması büyük haksızlık değil mi???

denizanasi dedi ki...

evet. buyuk haksızlık mi yoksa aslında şans mı bilmiyorum. hala :) yani bizler cocugumuzun her aşamasını görüyoruz. kısa bir süre icin işi bıraktıgımı düşünürek kendimi avutmaya çalışıyorum. 3 yaşından sonra geri iş hayatıma donmek istiyorum. peki sen ?

Nihan dedi ki...

Ben de aynı senin gibi kızımın büyümesinin her aşamasına şahit olduğum için çok seviniyorum ama yine de insan bazen çok bunalıyor. Ben de kızım 3 yaşına gelsin çalışmaya başlayacağım diye hedef koydum kendime ama bakalım. Bu arada bir yazında öğrenciyken Alman Kitabevinden kitap alırdım demişsin. Alman Lisesi ya da Avusturya Lisesinden misin yoksa???

denizanasi dedi ki...

alamanciyim ben :) donduktan sonra üniversiteyi de alman filolojisi olarak okudum. mezun olduktan sonra da iş hayatimin 10 senenesini de yina bir alman şirketine çalıştım.

Nihan dedi ki...

Bir Alman Kitapevi severe rastlamak çok güzel. Ben Avusturya Lisesinde okudum. Alman Kitapevi'nin ve İstiklal Caddesinin benim için anlamı çok büyük.

denizanasi dedi ki...

evet taksim yazimda da belirttigim gibi benim icin de cok onemliydi. artık gecmişte kaldı. en son gittigimde gerçekten cok zevk alamadim. sen gidiyor musun ?

Nihan dedi ki...

ben uzun süredir gitmiyorum. en son gittiğimde nazlı vardı yanımda hiçbir şey anlamadım zaten.