1 Eylül 2006

cok dertliyim cok..

hangi uctan baslayacagimi bilmiyorum. ama bir yerden de baslamaliyim degil mi? bir çok insan gibi mutsuzum. çok mutsuzum. bu mutsuzlugun tek sebebi de yine benim. hayatimin kontrolunu kaybettim. hayatimda is disinda bir konu yokken hamile kaldim, evlendim, isten ayrildim ve simdi de tekrar calismaya donemiyorum. kendimi degersiz ve ise yaramaz hissediyorum. oysa yaptigim is konusunda kendine sonsuz guvenen bir insandim. artik degilim. is gorusmelerimin cogu husranla bitti. su an mecburiyetten evhanimiyim. 22 aylik olan oglumla tum gun mesaisi yapiyorum :) onu olan sevgim sonsuz. ama yine de mutsuzum iste..

2 yorum:

Recep Hilmi TUFAN | rehitu.com dedi ki...

Hep ilk yazıları okurum ama böyle bir yazıyla karşılaşmak üzdü beni. Umarım bu dönemleri atlatmışsınızdır geçen 1,5 sene zarfında.

hatice dedi ki...

seni çok iyi anlıyorum desem :( mutsuz değilim ama çalışmaya geri dönmek istiyorum..oğlum 3 yaşını dolduruyor bu ay sonu ve yarım gün kreşe gidecek..artık çalışmalıyım ben de..