cok dertliyim cok..

hangi uctan baslayacagimi bilmiyorum. ama bir yerden de baslamaliyim degil mi? bir çok insan gibi mutsuzum. çok mutsuzum. bu mutsuzlugun tek sebebi de yine benim. hayatimin kontrolunu kaybettim. hayatimda is disinda bir konu yokken hamile kaldim, evlendim, isten ayrildim ve simdi de tekrar calismaya donemiyorum. kendimi degersiz ve ise yaramaz hissediyorum. oysa yaptigim is konusunda kendine sonsuz guvenen bir insandim. artik degilim. is gorusmelerimin cogu husranla bitti. su an mecburiyetten evhanimiyim. 22 aylik olan oglumla tum gun mesaisi yapiyorum :) onu olan sevgim sonsuz. ama yine de mutsuzum iste..