e biraz da olumlu seylerden bahsedelim..

degil mi ama ? hep şikayet hep dırdır.. evet olumlu seyler de var hayatimda. en onemlisi etrafımdaki insanların gercek yuzunu gordum artık. onlardan uzak duruyorum. onların pek umurunda oldugunu sanmıyorum gerci. ama en azından artık ben neden, nicin diye kafamı yormuyorum. digeri ise kociş.. garip bir şekilde bana ve ogluna, özellikle de ogluna cok düşmeye başladı. artık bir koca ve bir baba oldugunun sanırım farkında. ve bundan da kaçamayacagının :) oysa işten ayrılıp oğluma ben bakacağım dediğimde başlamıştı problemler. sanki yıllar boyu çalışan ben değildim. ve birçok zaman maddi ve manevi ondan cok daha üstün poziyonlarda.. aylarca beni köşeye sıkıştırmaya çalıştı. kendimi gerçekten çok aciz hissetmeye başlmıştım. ev ve çocukla ilgili herşeyi bana yıktı. o çalışıyordu ya.. onemli olan oydu... bunları artık aştık galiba.. ya da yaşlanıyoruz sanırım :) sizce ?