yine..

hastayız. bir türlü toparlanamıyoruz. üstelik bu defa ben de yorgan döşek yatıyorum. anneanne gelip ikimize bakıyor. o olmasa ne yapardık bilmiyorum. oysa bu yılın başıyla birlikte hergün buraya yazmaya karar vermiştim. boyle ara verince de yazmak istedigim konular da birbirine giriyor ve hevesim kalmıyor.
yılbaşı ve bayram sıradan bir şekilde geçti. farklı olarak bayramın 2. günü darıca hayvanat bahçesine gidelim dedik. bücür bey görmese de birçok hayvanı tanıyor ve seslerini taklid ediyor. ilgisini çekeceğini düşündük. kimi zaman çekti de . ama birçok hayvana ilgi göstermedi. çok huysuzdu. uykusu geldi. devamlı kucak istedi. ilgi gösterdiği tek hayvan ise tavsan oldu :) biz de ısrarla o pis kokuların içinde onu mutlu etmeye çalıştık. evet çok kötü kokuyordu. hayvanlar çok pis ve bakımsızdılar. kafesleri o keza. yazık olmuş buraya.
tatil dönüşü günlük mesaimiz başladı. bücür bey oyun grubuna devam etti. ben de ev hanımlığına. yani modern hapis hayatıma. evet resmen kendimi dört duvar arasına hapsedilmiş hissediyorum. bücür beyin düzeni bozulmasın diye de çok farklı birşeyler yapamıyorum. ne gündüz ne de gece. çalışmayı sosyal olmak adına o kadar çok özledim ki. ama biliyorum ki , çalışmaya başlarsam da bücür beyi deli gibi özleyeceğim. herşeyi öylesine oluruna bıraktım ki bu bana çok acı veriyor. hayatım elimden kayıp gidiyor.