ani kararlarımı genelde çok boğulduğum, bunaldığım, kendimi köşeye sıkıştırılmış hissettiğim zaman vermişimdir ve genelde de bu kararların sonucunda da pişman olmuşumdur. ama şu anki verdiğim ani karar sonrası kesinlikle pişman olmayacağım.
geçen hafta istifa ettim. artık dayanılacak gibi değildi. bu denli kendini beğenmiş, ama bir o kadar da kompleksli 3 insan biraraya gelmiş ve ortak olmuş. böyle bir şirkete aslında hiç girmemeliydim.yani bir firmada elemandan cok şirket sahibi varsa zaten ters gideceği baştan bellidir, değil mi ? ancak bana teklif eden ortak kişisini çok uzun zamandır tanıdığım ve birlikte çalışmışızlığımızda problem yaşamadığım için kabul etmiştim. yeni bir oluşuma düzen ve sistem getirmeye çalıştıkça ( ki beni işe alan ortağın amacı da buydu aslında) tepkiler arttı. sanki en temel isteklerim onlara angarya gibi gelmeye başladı. çünkü bu vatandaşlar atölye zihniyetinden öte gidemeyecek insanlarmış..
ben almanyada yetiştim. mezun oldugumdan itibaren 10 sene bir alman firmasında çalıştım. türkden çok almancıyımdır aslında . yani iş anlamında bu demektir ki , düzenli, sistematik, organize çalışmak zorunluluktur. hersey yazılı olmalıdır. bu sistem maalesef türk insanına ağır gelir. çünkü alışmışlardır herşeyi telefonla ya da sözle yapmaya, sonrasında bir problem çıktığında da inkar etmeye ! nasıl olsa suçlanacak ve suçlandığında da sessizce kabullenecek altında elemanları vardır. "parasızlığın gözü kör olsun" diyerek boynunu büken insanlar maalesef çoğalmaya başladı.
özellikle benim çalıştığım piyasada bu durumun çok uç noktalara geldiğini görüyorum. insanlar işsiz kalıp işe muhtaç oldukça firma sahipleri de sürekli daha fazlasını istiyor..
yaşlandığımdan mıdır, sabrım kalmadığından mıdır bilmiyorum ama ben bu saçmalıklara artık tahammül edemiyorum. artık para için bu denli stres yaşamak istemiyorum.
hatta istanbulu da artık terk etmek istiyorum. ama bunun için hangi uçtan tutup neler yapabileceğimi henüz bilmiyorum. nasıl araştırabilirim ne yapabilirim bilmiyorum..bir yerlerden başlamalıyım :) bu şehre ve içindekilerin çoğuna tahammül edemiyorum artık.
ama bu arada spora başlayacağım. geçirdiğim ameliyattan sonra 20 kg verdim. bu rakam aslında az. sporla bunu hızlandırmalıyım. yaza bikini giymek istiyorum:) ( ha tabii o zamana kadar bizi çarşafa sokmazlarsa:)
18 yorum:
Gecmis olsun canim, bazi ani kararlar iyidir, eger 2 numara buyuk geldigini hissediyorsan bulundugun yere; hemen olay mahalini terk edeceksin.
Hayat bana bunu ogretti.
Once cok yiprandim ben de bunu uygulamaya sokarken ama simdi "sen uyuma Salamon" diyorum oluyor bitiyor:)))
Her sey hakkinda hayirlisi olsun
kucak dolusu sevgiler
biz gidip özel plaj buluruz merak etme:))bak ankaraya gelebilirsin (özel şirketleri bilmiyorum ama en azından istanbul keşmekeşinden iyidir:)bence en iyisini yapmışsın kimsenin kahrını çekmeye değmez ,güvenini hiç kaybetme kim tutar seni bravoooooo....
sevgili denizanasi senin adina inan sevindim . Cok isabetli bir karar. Benim de ilk is yerim bir patrona aitti.Patron ve yaninda ki yagdanliklar.Tamamen egoya dayali bir yonetim.Insana , emege saygi gosteren , kurumsal bir yapida tez vakitte is bulman dilegiyle.
sevgili denizanası,
hayırlı olsun diyelim.Türk insanının bazı kurallarla çalışmayı nasılda angarya olarak gördüğünü inan çok iyi biliyorum.Bir önceki iş yerimde akreditasyon nedeniyle yapılması gerekenlere bile itiraz eden direnenler vardı:(
Üzücü ama gerçek yayılmayı seven milletiz:((
Senin için hayırlısı olsun baştan kötüymüş hissi veren kararlar daha sonra insanı mutlu edebiliyor.Sevgilerimle...
Hayirli olsun. Benim de ilk calistigim sirket bol ortakli ve yuksek egolu patronlarin oldugu bir sirketti ve korkunctu. Duzensizlik ve disiplinsizlik benim de en dayanamadigim seydir ve son calistigim sirketteki patronum bana Nazi Nihan derdi. Oysa ben Alman (aslinda Avusturya) disiplini ile buyumus olmaktan bu anlamda hep cok memnun oldum. Istanbul disina cikmayi ben de ciddi ciddi dusunuyorum. Hakan'in isini yapabilecegi bir yer olmasi acisindan bana simdilik Izmir en iyi olasilik gibi gorunuyor. Ama bakalim.
Denizanası, hakkında hayırlı olsun. Ben gerçi bankadaydım ve bunu fazla hissetmedim ama eşim aynı şekilde 2 ortaklı bir özel şirkette çalışıyor. Biliyorum çok zor. Kendi aralarındaki çekişmelerden, elemanlar eziliyor. Bir izin alacak, her ikisiyle de görüşüp tek tek ikna etmek zorunda falan ve daha bir sürü ipe sapa gelmeyen istekler. İnşallah iyice dinlendikten sonra daha kurumsal bir şirkette işe başlarsın.
gülteinen enkelini... 2 değil, 10 numara büyükmüşüm. bunu anlamak için 7 ay çalışmak durumunda kaldım :)
figen.. o özel plajı buluruz di mi :)) ben denize girmeden yaşayamam. ankara iyi güzel de, anacım suyunuz yok:)
batuyakasının hikayesi.. doğru patronların yanında bir de o yağdanlıklar vardı:))
tabiat ana.. aynen öyle.. yayılmayı seviyoruz. ondan sonra da neden insanlar aya, biz yaya diye merak ediyoruz.
nihan.. bak bana da arkamdan öyle demişlerdir kesin :)) bundan önceki işyerimde de bunu uyguladım. başta onlar da itiraz etmişti. ama sonra sonra herkes alışınca aslında ne kadar doğru ve hızlı işledğini görmüşlerdi. mesela şirketiçi mail kullanımı nerdeyse yok gibiydi mesela. kullanmaya başlayınca süper pratik gelmişti. burda adamın önüne son model laptopu aldı. patron ya. ama adam mail kullanmayı bile bilmiyordu!! öğrenmek için çaba bile harcamadı.
çenebaz.. aynen öyle.. burda adynı durum vardı.ben pek hissetmedim. ama kendi aralarındaki çekişmelerden bircok insan nasibini aldı.
Hayırlısı olsun canım. İnsan çalıştığı yerde mutlu olamıyorsa bırakmalı elbette. Ama senin de dediğin gibi zorunluluklar elini kolunu bağlıyor işte. Bu da patronlara yarıyor maalesef. Bu konuda çok şanslıyım. Dünya iyisi patronlarım var.
Bir de o bikiniyi unut sen En güzeli haşema.:))
İş konusunda hayırlısı olsun inşallah bundan sonra herşey çok ama çok güzel gelişir ki ben buna inanıyorum.Bencil insan,kendini beğenmiş insan her yerde var.Neyseki sen kendini kurtsrmışsın.İstanbuldan bir gün çekip gitme fikri sanırım herkeste var.Gerçektende nerden başlamak lazım:)
20 kilomu ne disosunn süpermiş:,)
karikatür süper..
hakkında hayırlısı olsun canım
sevgiler
Sokmazlar sokmazlar merak etme:) Hakkında hayırlısı olsun canım. İş bazen çekilmez olabiliyor maalesef... Spor ahh spor...
zilsizzarife.. o bencil insanlar inanılmaz çoğaldı:(
yasemin.. di mi:) duruma çuk diye oturdu.)
aysun.. sokmazlar değil mi:))
spor gercekten gerekli..
öncelikle merhaba.hakkınızda hayırlısını diliyorum.yazdıklarınıza içten duygularla katılıyorum.allahım herkese hakettiğini versin.umarım hayatınızda güzel başlangıçlar olur.sevgiler...
Deniz simdi okudum hakkinda hayirlisi olsunnednlerinde sonuna kadar haklisin.
Benim oglumda burya 19 yasinda geldi simdi muhendis ve bir maerikan firmasinda calisiyor ilk turkle tanismalari benim oglumla olmus neyse ki cok seviyorlar ve iyi gidiyor her sey masallah..fakat dedigin gibi biz oglumuzu oldukca duzgun yetistirmeye calistik sonra buraya geldi buarsi kuarllar ve yalansiz bir yer eger bir gun turkiyeye donerse cok uzulur yipranir.oglum sunu der esas ozgurlukler ulkesi Turkiye der burasi kurallar ulkesi .. senide buralara allaim ne dersin :))insallah mutlu olabilecegin bir yerde is bulursun Samsun da yasayan bir Ankara li olarak Istanbuldan her zaman korkmusumdur..
sevgiler.
Hayırlısı olsun işin, boşver takma kafana. Gerçekten insan belli bir dönemden sonra karşısındakinin ukalaca hal ve tavırlarını kaldıramıyor. Kendi kendini sıkıp üzereceğine bir kerette kesip atman hayırlı olmuştur.
20 kilo verdin hee, maşşallah, ahh darısı başıma...
damlasakızlıkurabiyenin annesi.. hoşgeldin..:) evet ben de sadece onu istiyorum. hakettigimi.
ferhanca.. benim de idealim oglumun kesinlikle üniversiteyi yurtdışında okuması. bunun için elimden gelen herşeyi yapacağım. çünkü şu anda bile ne ilköğretim ne de üniversite eğitimi kaldı bu ülkede.. kaldı ki onun döneminde allah bilir ne halde oluruz.. teklifini seve seve kabul ederim :)))
böğürtlengözün annesi.. verdim o kiloları da devamı gelmiyor:(( e biraz da ben sinirimden yiyorum şu sıralar.. ama bunu üstümden atmam lazım :)
patronun yagli suratina bakacan, hade eyivalla diyecen,
hepimiz koleyiz, ben hergun trafikte bana is verenin isine nasil kosturdugumu gorunce benimle birlikte diger isine giden insanlarla birlikte, her sabah aklima istisnasiz bu dusunce geliyor, ben degisken rezervli ekonomik sistemin kolesiyim.
Yorum Gönder