sobem..

sevgili ferhanca beni sobelemiş. ihtiyarlık konusunda... pek düşünmediğim, daha doğrusu düşünmek istemediğim bir konu...

herkes gibi isteyeceğim ilk şey sağlıklı olmak, yani kimseye, en yakınıma bile muhtaç olmadan sonuna kadar yaşamak..

2. sevdiğim herkesin benimle birlikte sağlıklı bir şekilde yaşlanması..

3. küçüçük, minnacık bahçe içinde bir evde ihtiyarlamak.. hayatım boyunca hep apartmanlarda yaşayan biri olarak fazla birşey istemiyorum değil mi :)

aslında ben kendimi hiç yaşımda hissetmiyorum. bu biraz da bizim nesle özgü bir durum sanırım. yaşıtlarımla konuştuğum veya aynaya baktığım zaman bunu görüyorum. yani çok genç göründüğümden değil, ama 38 gibi de değil. bu nasıl anlatılır aslında bilmiyorum :) bu bir his işte.. belki de herşeyi zamanında yaptığımdan dolayı.. belki de erken yaşta olgunlaşmaya çalışmadığımızdan dolayı.. şimdiki nesil gibi boya küpüne düşmedi bizim neslimiz.. erkenden
herşeyi yaşamaya çalışmadık... sanırım ondan...