2 haftadan bu yana yine hastasıyız. sıra bozulmadı. önce can taşıdı. ateşlendi. günlerce öküsürük ve burun akıntısı sürdü. sonra da ben.. düzeldiğini düşündüğüm zaman onu 1-2 gün yuvasına gönderdim. ancak öksürük yeniden başlayınca bu ay bir 15 gün ara verelim dedik.
böyle zamanlarda can bana adeta yapışıyor. yanımdan bir saniye ayrılmıyor. her anı onunla geçirmemi, onunla sürekli oynamamı istiyor. kendi başına hiçbirşey yapmıyor. oturduğum an kucağıma yapışıp sürekli öpüyor. bu belki de şikayet edilmemesi gereken bir durum. ama zaman zaman cidden çoook daralıyorum. gerçi bu durumun da beni sinir etmek için mi yoksa ciddi boyutta aşırı düşkünlükten dolayı mı yapıyor. onu henüz anlayamıyorum. istiyorum ki , kendi başına oynasın, kendi hayal dünyasını kursun, ki bir kaç ay öncesine kadar odasına gider saatlerce çıkmazdı. şu sıralar bunu yapmadığı gibi ya yanımdan ayrılmıyor, ya da tv karşsından kalkmıyor :( bu tembelliği nasıl kıracağım bilmiyorum.
böyle bunaldığım bir günde birlikte kurabiye yaparak zaman geçirelim dedim. ikimiz de en azından keyif alırız. gerçi mutfak/yemek konusunda ben çok beceriksizimdir ve mutfakta zaman geçirmekten de hoşlanmam. bu yüzdendir ki yemek bloglarını okumaya bayılırım. en azından okuyarak doyarım :)) yemeklerim gerçi kötü değildir, ama öyle çok uğraştırıcı yemekler yapmam. daha çok pratik ve sağlıklı şeyler yapmaya çalışırım. hamur işlerinden de özellikle uzak dururum. arada bir yaptığım bir kek ya da pratik bir börek haricinde kurabiye falan pek yapılmaz. bundan dolayı önce internette basit bir tarif aradım. gerçi tarif de çok doğru değilmiş. pek istediğim gibi olmadı ama en azından iki renk hamur yaptım ve onunla oynamak zevkini tattı beyimiz:)
tarifimiz :
önce güzelce hamur ezilir
sonra farklı şekiller denenir
farklı farklı kalıplar kullanılır
sonra tepsiye dizilir
son bir zafer gülüşü :)
ve afiyetle sütle yenilir
e artık bizim de bir kurabiye kavanozumuz var :)
9 yorum:
Bu hastalik, ardindan evde gecen -okul/yuva gidilEmeyen- gunler... yapisik ikiz olma, tv' den ayrilamama durumlari COK tanidik.
Tum blog yazari annelerin cocuklari ve akabinde kendileri hasta! Tumumuze gecmis olsun:)
Kurabiyeleriniz cok guzel gorunuyor, biz Deniz' le en son bunu yapmistik:
http://zeytinagaci.blogspot.com/2005/04/iek-biskvi.html
seklen pek benzetemesek de lezzet cok iyiydi:) portakal kabugunun rendesini sekerle karistirip buzdolabinda daha sonra kullanmak uzere sakliyorum, kurabiye ve keklerde cok guzel oluyor...
yapışıklık ve öpülüp koklanma bizdede aynı:)kurabiye yapmıştık bizde geçen ama sonra ev batınca uzaklaştırdım benim böcüğü .can'ın bakışları ne alem öyle yaramazım ben der gibi bakmış sıpa:)
Cok gecmis olsun Deniz. Umarim en kisa zamanda iyilesir Can. Bu arada yapisma durumu bizde de var. Ben calisiyorum diye oldu saniyorum ama bence bu bir donem. Beraber yapilacak aktivite bulmak cok iyi fikir. Ben de deneyecegim.
oo tandıık geldi bu hastalık muhabbetlerii çok geçmiş olsun bir an önce sağlığına kavuşur inş.
ellerine sağlık oğluşun benim içinde bi ısırık alırmı acaba ;))
merhaba, katılım için teşekkürler.
Bu arada doğum günün 6 Kasım mı?
sevgiler...
çok geçmiş olsun bu hastalık olayı kış gelince bir geliyor bir gidiyor bir tekrar geliyor ama bayıyor çocuk tam düzeldi diyorsun hasta bir arkadaşla buluşuyor yine hastalaıyor yaradan dermansız dert vermesin çocuklarımızın o güzel yüzü hiç solmasın
kurabiyelerde ne güzel olmuş oh oh sütlede ne güzel gitmiş afiyet şeker olsun oğluşa
Çok geçmiş olsun. Bu aralar salgın galiba. bende bir haftadır öksürük ve burun akıntısı ile savaşıyorum. Bu arada kurabiyeler çok güzel ve şirin görünüyor. Can'ın yiyişine bakılırsa da çok lezzetli :) Afiyet olsun...
Kurabiyeler nasılda güzel gözüküyor.Bu bir ana oğul beraberliği.Çok tatlısınız:)
turkuaz deniz.. evet burdakiler de çok güzelmiş. bizimkilerin de tadı fena değildi. yoğururken sadece biraz zorlandım. üstelik tarifteki un miktarından cok daha az kullandığım halde. ama en azından artık yapmaktan korkmuyorum :)
figen.. birkaç ay önceki bir kek denememiz bizim de feci bitmişti. ben de bundan dolayı epey bir düşündüm bunu tekrarlarken.
nihan.. valla ben calısırken çok daha normaldı. bu durum gercekten çok endişe verici. ne yapacağımı şaşırmış durumdayım.
yasemin.. maaalesef bu sene o benden daha hafif atlatıyor. ben bu denli çok grip olmazdım :(
evvelzamaniçinde... evet doğumgünüm 6/11.
annecik.. maalesef yuva dertleri hiç bitmiyor..
boogie... valla ben bile şaşdım . lezzeti gercekten iyi olmuştu.
zarife... teşekkürler:)
Yorum Gönder