3 Aralık 2008

yeniden ...

blog yine ihmal ediliyor şu sıralar :( ama yeniden çalışma moduna girmeye çalışıyorum. tuhaf bir ruh hali içindeyim. belki de sıfırdan kurulduğu için şimdiye uğraşmak zorunda kalmadığım detaylarla uğraşmak bana biraz ağır geliyor. çalışmayı çok sevmeme ve özlememe rağmen sanırım zaman geçtikçe evde olmaya alışıyor insan.
bir de alan şimdiye kadar çalıştığımın çok dışında olduğu için tereddüt ediyorum biraz. ha bir de koca ile çalışma durumu var ki o başlı başına bir soru işareti. nerdeyse 24 saat birlikte olacağımız için birbirimizi nasıl yeriz bilmiyorum. allahtan çok seyahat edecek de ordan kurtaracağım biraz:)
bu arada iş yok diye ağlananların çoğunun sahte olduğuna karar verdim. gerçekten biz milletçe ya çok tembelleşmişiz ya da kısa yoldan çok paraya kavuşmaya çalışıyoruz. işyerine mutfak yaptıracağız mesela. alt tarafı üste 2 kapaklı dolap, aşağıya da 2 kapaklı dolap ve çekmece yapılacak. ben istedim ki sokak arası usta kazansın, gidip o devasa yapı marketlerinden almayalım. ancak 3 ayrı yerden aldığımız fiyatlar astronomikti. adam kendine % 50 kar mı koydu. anlamadım. mecburen yine yapı marketlerinin birinden aldık. sonra tadilat sonrası temizlik yaptırmak için temizlik şirketlerini aradık. ancak adamların bir kısmı bayram öncesi doluydu, diğer kısmı ise yine astronomik rakamlar istedi. ya kardeşim temizlik firması için bayram öncesi doluluk ne demektir ?? işyerleri bayramda parlasın diye extra temizlik mi yaptırıyor? firmalarında misafir mi ağırlayacaklar acaba ? kartvizit/ fatura bastırılacak mesela. İki tane yan yana ayrı matbaadan fiyat aldık. aynı ürüne biri nerdeyse % 20 fiyat farkı verdi. bu nasıl olur deyip ikisinden de almadık. mobilyada da aynısını yaşadık.
bunun gibi nice örnekler yaşadım şu son günlerde. sanırım türkiyenin en büyük problemi işte bu. çalışma isteği yok. standard hiç yok.

4 yorum:

cenebaz dedi ki...

Kolay gelsin , yavaş yavaş işe de alışırsın. Nasıl insan evde oturmaya hemen alışamıyorsa, tekrar işe başlamakta kolay değildir herhalde. Ama sen halledersin, inanıyorum:)) Şu Türk insanının iş yapmama ve standartları olmama tespitine kesinlikle katılıyorum. Ne söz verdikleri tarihte gelirler, ne işi teslim ederler, aynı işe aynı malzeme ile herkes 5 çeşit fiyat verir. İnsan hep bi "kazıklanıyormuyum " duygusu yaşıyor bu durumda.

Nihan dedi ki...

bence de koca ile calismak (ya da benimki ile calismak) cok hos olmayabilir ama iliskinizi yeni bir boyut da katabilir. Hayirli ugurlu olsun.
Bu arada bu bence bizim insanimiz para kazanmak istemiyor yorumuna cok katiliyorum. benim de bir iki benzer tecrubem olmustu zira.

denizanasi dedi ki...

çenebaz ...evet o hep kazıklanıyorum duygusu beni de deli ediyor.

nihan.. aynı durum benim kocam için de geçerli. o her zaman en iyisini bilen muhteşem adamın yanında ben ne yapacağım bilmiyorum :))

уαѕємiη dedi ki...

maalesef bunların sayısız bi şekilde görüyoruz kime ne tuttururlarsa hesabı yapılıyor kanımca...

alışırsın canım zamanla dert etme.. ;)